In The Name Of Art

Disisais pa'ko nung nagpagtanto kong gusto ko magpalagay ng tattoo at akalain mo na after 10 years pa bago ito nangyari. Two years ago, may gurl na nagpromise sa'kin na ide-design nya ko ng tattoo pero mukhang inabot ng 50 golden years. Di ko man inisip na pangalan nya ang ilagay but being proud of her work na mala-casper na sa ngayon e ganon po ako kalulon..Moving on na sing bagal ng tsubibo, eto na, ako na lang ang nagdesign. Ang haba ng caption (I know) ang picture na yan e sanhi ng malaking needle, hindi po ako adik, nag-donate ako sa Red Cross kasi bukod sa maling konsepto ko na di na pwedeng mag-donate ang may tattoo, maraming nangangailan ng dugong dumadaloy sa mga ugat ko. Pare, Type O ako! Sabi sa inyo, katibayan na normal, common, ordinaryong tao lang ako!

FACT: After a year e pwede na ulit mag-donate ng dugo ang taong may tattoo.

Closer look..(uy! english yun ah!)

Promise! Mas masakit pa ang facial!

Pumunta kami ni Ivy sa CR at pumasok sa baldado cubicle at naghubad ng shirt upang malitratuhan ng ganito kasagwa.